PL
Każdy z nas przeżywa samotność w różny sposób. Żyjąc w wielkim mieście czy małej wiosce doświadczamy jej obecności. Jest to tajemnica, którą trudno zrozumieć. Mimo, że mijamy codziennie setki, a czasem tysiące ludzi pozostajemy osobami samotnymi. Najczęściej uświadamiamy sobie o tym, dopiero po pewnym czasie.
Kiedyś człowiek żył w jaskiniach i tworzył małe wspólnoty. O wiele lepiej niż w czasach współczesnych rozumiał swoją samotność i starał się dzielić swoje życie z innymi członkami grup plemiennych. Żyjąc współcześnie w wielkich miastach jesteśmy zanurzeni w naszych smartfonach, pozostajemy w ciągłym ruchu i powoli tracimy poczucie więzi z innymi ludźmi. Tracimy też więź z naturą, którą przestajemy rozumieć. Nie potrafimy akceptować zjawisk, które w niej zachodzą. Oddalamy się coraz bardziej od rzeczywistości, która nas otacza. Wprawdzie umiemy stworzyć chodniki i ulice, ale nie potrafimy zbudować właściwych relacji z innymi ludźmi i przyrodą. Mijając drzewa na autostradzie jesteśmy od nich odcięci. Podobnie w mieście, nie mamy możliwości wejścia na trawnik, nie posiadamy własnych ogrodów. Samotność próbujemy oszukać, kupując domowego zwierzaka – kota lub psa.
Żyjąc w w mieście jesteśmy skazani na samotność, ale nie ciszę. Samotność ciszy dostrzegamy tylko wówczas, gdy jesteśmy sami, gdy nie mamy smartfona i kontemplujemy nasze życie bez udziału osób trzecich lub podziwiamy sztukę. O tym jest właśnie ten projekt. Poprzez sztukę docieramy do głębokiego jądra świadomości. To prowadzi nas do odkrycia samotności będącej w nas, która nas nie przytłacza, ale pomaga śmiało i odważnie podejmować decyzje. Dzięki sztuce otwieramy się na nasze wnętrze, przedzieramy się do głębokiego ,,ja”.
EN
Each of us experiences loneliness in different ways. Whether living in a big city or a small village, we encounter its presence. It is a mystery that is difficult to understand. Despite passing hundreds, sometimes thousands of people daily, we remain lonely individuals. We often realize this only after some time.
Once, humans lived in caves and formed small communities. They understood their loneliness much better than in contemporary times and tried to share their lives with other members of tribal groups. Living in big cities today, we are immersed in our smartphones, constantly on the move, and gradually losing our sense of connection with other people. We are also losing our connection with nature, which we no longer understand. We cannot accept the phenomena that occur within it. We are becoming increasingly distant from the reality that surrounds us. Although we can create sidewalks and streets, we cannot build proper relationships with other people and nature. Passing trees on the highway, we are cut off from them. Similarly, in the city, we do not have the opportunity to walk on the grass or own our gardens. We try to deceive loneliness by getting a pet—a cat or a dog.
Living in the city, we are doomed to loneliness, but not silence. We only notice the loneliness of silence when we are alone, without a smartphone, contemplating our lives without the involvement of others, or admiring art. This is what this project is about. Through art, we reach the deep core of consciousness. It leads us to discover the loneliness within us, which does not overwhelm us but helps us make bold and courageous decisions. Through art, we open ourselves to our inner self, breaking through to the deep “I”.