W lesie wyostrzamy zmysły. Łączymy się na nowo z naturą. Stajemy na równi z drzewami i zwierzętami. Wracamy do prehistorii. To chwilowe połączenie z tym od czego się odłączamy w miastach powoduje w nas powrót instynktów. Powraca nam pierwotny naturalny węch, zaczynamy czuć różne zapachy, nie tylko benzynę, pastę do zębów czy skoszoną trawę. Słyszymy też więcej. Zaczynamy słuchać muzyki lasu. Nasze oczy widzą więcej. Możemy dostrzec muskane przez wiatr gałęzie i liście. Dotykamy drzew, ziemi. To nasza Ziemia. To nasze państwo. Czujemy się obywatelami natury. Zdjęcia są przedłużone. Poszukuje w fotografii poetyckości, rozszerzam zakres oglądu obrazu. Posługuję się technikami cyfrowymi by stworzyć coś co wyraża moje myśli. Tak jak my rozszerzamy zakres widzialności naszego życia w całości tak rozszerzam zakres naturalności lasu
EN
In the forest, our senses become sharper. We reconnect with nature. We stand on equal footing with the trees and animals. We return to prehistory. This temporary connection with what we detach from in cities brings back our instincts. Our primal natural sense of smell returns, and we start to perceive different scents, not just gasoline, toothpaste, or freshly cut grass. We also hear more. We begin to listen to the music of the forest. Our eyes see more. We can notice branches and leaves brushed by the wind. We touch the trees, the earth. This is our Earth. This is our state. We feel like citizens of nature. The photos are extended. I seek poetry in photography, expanding the scope of the image. I use digital techniques to create something that expresses my thoughts. Just as we expand the scope of visibility in our lives as a whole, I expand the scope of the forest’s naturalness.